Via De Goa Lawah (vleermuizentempel) en de Ulu Watu naar Sanur

Vanmorgen zijn we om 09.00 uur vertrokken uit Sidemen om naar Sanur te gaan. De eerste stop was bij de Goa Lawah tempel, Goa Lawah betekent vleermuizen grot. Via een prachtig met goud(kleurig) gedecoreerde toegangspoort betreed je deze tempel. Dan is er een grot, waar er voor de ingang werkelijk duizenden vleermuizen aan het plafond hangen. Je weet niet wat je ziet! Ook vlogen er sommige heen en weer, sommige wel 20 cm groot, brrrr. Maar de meeste hingen dicht op elkaar, ook maakten ze een soort van hoog geluid. Precies daaronder stonden hoge tafels, waarop vrouwen allerlei mandjes met bloemen neerlegden. Oh wat hadden we een mazzel, want er ging net een ceremonie van start. Er kwamen ineens zo'n 50 mensen, vooral in het wit gekleed, aanlopen.de mensen zien er dan heel mooi verzorgd uit, haren mooi en in de make-up. Wayan kon ons mooi tekst en uitleg geven wat er zoal gebeurde. Bij deze tempel wordt als er een overledene is, wat as gebracht en er is dan een ceremonie om de geest te reinigen. Eerst zijn ze aan de overkant van de weg geweest om ook wat as en wat offers (mandjes met bloemen, fruit)aan de zee te geven. Dan gaan ze naar de tempel waar ook weer wat offers neergezet worden. Dan gaan ze allemaal zitten en prevelt de priester allerlei teksten en wordt er gebeden. Het was heel bijzonder om te zien. Ze bidden met de handen tegen elkaar, soms met een bloem tussen de vingers. Dan krijgen ze van de priester 3x wat heilig water, 1x wassen ze hun gezicht ermee, 1x drinken ze het op en 1x doen ze nog wat op hun voorhoof en of hals. Daarna krijgen ze wat rijstkorrels en plakken die zo op hun voorhoofd of hals en die laten ze zitten. Heel bijzonder om dit van zo dichtbij te zien en ook zo aandoenlijk dat de kleine kinderen ook hun best doen om alle rituelen mee te doen. 

Hierna zijn we naar de Ulu Watu tempel gegaan. Deze ligt 100 m. boven de zee op een klif en is van wit koraalsteen. Het is eigenlijk maar een kleine tempel. Vooral de ligging zo hoog boven de zee maakt hem voor ons interessant. Maar voor de Balinezen is hij erg belangrijk want hij beschermt hun tegen de demonen die in de zee leven. En deze demonen moeten gunstig gestemd worden door hun dagelijks offers te brengen. Wij vonden het er vooral bloedheet, er stond geen zuchtje wind. Er waren trouwens ook nog wat apen te zien, die leven in en rond het groen rondom te tempel. 

Hierna heeft Wayan ons naar Sanur gebracht. Hier hebben we weer een fiets gehuurd om lekker langs de boulevard te fietsen. Ik maakte trouwens nog een aardige schuiver (!) op het smalle paadje kwam er een jongen aanfietsen, waardoor ik uit wilde wijken. Alleen het fietspad was net waar ik uitwijkte, aan de zijkant nogal afgebrokkeld, waardoor mijn wiel in het zand kwam, ik remde en schoot zo van de fiets af. Daar lag ik, ik klapte tegen een bord met allemaal magneetjes aan, want aan de ene kant van het fietspad staan allemaal kraampjes of winkeltjes. Meteen schoot de verkoopster en een jongen mij te hulp want AJ had het niet meteen gemerkt dat ik een kraam ingereden was want die reed voorop. Met een geschaafde knie en een zere arm werd ik weer op de fiets gehesen en alle magneetjes werden uit het zand gevist. Toen zijn we even bij Lina, de vrouw van Wayan, die aan de boulevard in een winkeltje werkt, wat gaan drinken om bij te komen van de schrik.  Na nog wat gefietst te hebben, zijn we bij Warung Lilla gaan eten, dat was erg lekker en vlakbij ons hotel. Hier hebben we nog 2 Nederlandse meiden uit de brand geholpen, want die merkten bij het afrekenen dat wijn hier flink duurder dan frisdrank is, waardoor ze vuurrood hun geld maar bleven tellen en toch echt zo'n 3 en halve euro tekort kwamen. Dus hebben we ze die maar gegeven en we hebben er samen met hun wel voor 10 euro lol om gehad!