Ubud (Tengallalan) Feestdag Galungan en Raften

Gisteren zijn we vanuit Sanur naar de Kunstmarkt in Sukawati gegaan om daar wat houtsnijwerk te kopen. We zijn goed geslaagd! Daarna zijn we naar Yeh Pulu gegaan. Dat is een lange rotswand met daarin uitgehouwen het leven in de jungle. Het is eeuwenoud, dacht dat het uit de 10e eeuw dateerde. Daarna richting Ubud, naar ons laatste onderkomen van deze vakantie: Alam Dania. Het ligt eigenlijk buiten Ubud, zo'n 15 minuten dus wel lekker rustig, het is eigenlijk Tegallalan zien we hier. Het is helemaal omgeven door groen, in een jungle achtige tuin. Er zijn totaal maar 8 huisjes dus lekker kleinschalig, er is geen restaurant, alles kun je hier wel eten en drinken en het wordt dan keurig voor je huisje geserveerd. Soort roomservice dus. 'Smiddags wederom regen van 2 tot 4 dus maar even lekker op de kamer gerelaxed en toen een wandelingetje door het dorp gemaakt. Overal waren de mensen druk bezig om de voorbereidingen voor vandaag te treffen. Vandaag is het Galungan, een belangrijke feestdag waarbij de goden terugkeren op aarde en ook de geesten van de overleden voorouders op bezoek komen. Langs de weg worden penjors geplaatst, dat zijn mooi versierde lange bamboestokken met allerlei kunstig gemaakte versieringen. Elk huis plaatst deze zodat het een heel mooi en fleurig gezicht is. Ook plaatsen ze aan zo'n bamboestok een stoeltje, hierop kunnen de goden plaatsnemen. Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan want vanaf 08.00 uur gaan de mensen nadat ze in hun Huistempel gebeden hebben, in optocht naar de tempel. Op de stoeltjes zagen we vanmorgen dat ze een hele berg met fruit, hapjes, mais en complete tulbanden geplaatst hadden. Ook brandden er overal in deze offers wierook. Wij een sarong om en hup ook richting de tempel. Het was heel mooi allemaal. Iedereen was mooi aangekleed, de haren mooi gedaan en er werd gebeden. Je kunt hier wel zien dat dit een buurtje is voor de welgestelde Balinezen, langs het straatje staan prachtige huistempels en er staan veel mooie nieuwe auto's voor de deur. Heel anders dan in het dorp van Wayan. 

Na een uur hadden we er wel genoeg van en werden we opgehaald om te gaan raften.   Dit zijn we al 3 jaar van plan, maar het kwam er nooit van, eigenlijk durfde ik ook niet. Maar nu alle moed verzameld, ook na het horen van andere enthousiaste ervaringen. Om er te komen was alleen een helse tocht. We kregen bij het beginpunt meteen een helm op en een zwemvest aan. Eerst een stuk door een rijstveld lopen, in de pikke zon en daarna in een dicht oerwoud moesten we 395 treden naar beneden afdalen en niet zomaar een trap, nee een soort van slingerpad met uitgehouwen treden. En de treden waren zo hoog dat je op elke tree eerst de ene voet en dan de andere bij moet zetten, niet zeg maar een gewone de trap aflopen. Ook was het soms erg glad en modderig en ontbrak er op de meeste plaatsen een leuning. Oef het was best zwaar! Maar eindelijk was daar het water te zien en te horen en de rubberen opblaasboten lagen al klaar. Wow het water stroomde behoorlijk en het zag er best wild uit. Na een korte instructie gingen we aan boord. Voorin de boot zat een Koreaans stel, daarna mochten Aart-Jan en ik gaan zitten, achter ons zaten 2 Nederlandse meiden en daarachter zat de instructeur. Hup daar gingen we, het was een super ervaring! Het water kolkte en stroomde wild en overal zijn grote rotsblokken. Daar bonkt de boot dan tegenaan en dan schept hij heel veel water, het is dan een kwestie van met de ene hand de peddel binnenboord rechtopstaand te houden en met de andere hand je goed aan het touw wat langs de binnenkant van de boot zit, vast te houden. Je raft echt door de jungle met metershoge bomen en palmen. We zagen ook een keer wat aapjes door de bomen klimmen. De natuur was overweldigend. We kwamen langs verschillende kleine watervalletjes, waar de instructeur natuurlijk precies de boot onderdoor stuurde. Maar we waren inmiddels allemaal helemaal doorweekt, echt van top tot teen. Het was echt spectaculair en ik zeg ook wel eng, als je op een stroomversnelling af gaat met veel rotsblokken erin en zo'n enorme schep water over je heen krijgt. In een reflex greep ik elke keer die Koreaan die voor me zat bij zijn zwemvest. Maar dat vond hij niet erg want zijn vrouw(tje) moest de meeste klappen opvangen en vloog meerdere keren bij AJ op schoot. We kwamen langs een mega hoge grote waterval en de instructeur spoorde aan om eronder te gaan zwemmen. AJ liet zich zo'n beetje als eerste uit de boot vallen, maar kwam meteen in een stroomversnelling terecht en was in een paar tellen midden op de rivier. Stop, stop, riep de instructeur en gelukkig kon hij zich aan een groot rotsblok vasthouden. Voorzichtig kon hij weer terug komen en alsnog onder de klaterende waterval gaan staan. Omdat je een helm op hebt kan dat. Toen we op de helft waren, was er even tijd voor een stop om wat te drinken en even op adem te komen. Poeh hee we stonden allemaal te stuiteren. Daarna weer in de boot om de laatste kilometers te nemen. De tocht was totaal 10 km en duurde 2 uur. Het was echt super leuk om te doen en een van de hoogtepunten van deze vakantie. Minpuntje is alleen dat je terug weer die ca. 395 treden omhoog moet! Gelukkig waren dit wel normale betonnen trakteerden, maar oh wat was het zwaar met die conditie van ons. We moesten wel 4x stoppen om op adem te komen. Eenmaal boven even lekker onder de douche en droge kleren aan en toen gezellig met elkaar aan het lunchbuffet. Weer terug bij ons hotel hebben we vanmiddag lekker luierend aan het zwembad doorgebracht. Was wel nodig.....