Naar tempel Taman Ayun en rijstvelden van Jatiluwih

Hoewel we nu de 3e keer op Bali zijn, zijn er nog steeds trips te maken en plaatsen en tempels te zien, die we nog niet eerder gezien hebben, dat is het geweldige aan Bali. Vanmorgen op pad met Wayan om naar de tempel Taman Ayun in Mengwi te gaan. Alleen de autorit ernaartoe is al genieten. Je komt door allerlei dorpjes en ziet zo het leven van alledag. De tempel is een van de mooiste en belangrijkste van Bali. Pura Taman Ayun betekent letterlijk tempel in het droompark. En dat is een goed gekozen naam want de tempel ligt in een erg mooi en goed onderhouden parkje. Als je door de onvermijdelijke gespleten poort bent, die trouwens erg mooi is, heb je meteen zicht op het tempelcomplex. Het was een drukte van belang want het was vandaag de laatste dag van een tempelceremonie. Er liepen vooral vrouwen af en aan met manden vol met fruit en bloemen. Ook werd er in een naastgelegen binnenplaatsje door een aantal vrouwen gekookt. Vanwege de ceremonie waren er veel versieringen aangebracht, vooral in het geel en wit. Het zag er heel mooi en kleurrijk uit. Wij mochten de tempel zelf niet binnen, maar rondom de tempel loopt een breed pad waardoor je toch alles kan zien. Er stond ook een heel gamelan orkest opgesteld. Van hieruit kun je de vele meru's zien, die zie je in alle Balinese tempels. Het zijn pagode achtige trapsgewijze gestapelde daken, gemaakt van palmtakken. Het aantal daken is altijd in een oneven aantal en hoe belangrijker de tempel, hoe hoger hij is. Hier was er 1 met 11 daken, dat is het maximale aantal, die alleen aan de hoogste god Shiva toekomt. Vandaar dat dit een belangrijke tempel is. Elke meru heeft een prachtig uitgehouwen stoel, deze zijn bedoeld voor de goden, als zij tijdens de ceremonie naar de aarde komen, kunnen zij hierin zitten. Wat een bijzondere verhalen, Wayan vertelt ze ons graag. Nadat we alles bekeken en gefotografeerd hadden zijn we weer de auto ingegaan, op naar de rijstterrassen van Jatiluwih. Ook hier weer van alles onderweg te zien, in een dorpje langs de doorgaande weg was iemand een man zijn haar aan het knippen. Als je dan stopt en ze fotografeert, vinden ze het nog leuk ook en lachen je vriendelijk toe. Bij Jatiluwih aangekomen, begrepen we meteen dat deze plek op de Unesco werelderfgoedlijst staat, want wat een prachtig zicht heb je hier op de rijstterrassen!  Rijstboeren zijn hier als landschapsarchitecten bezig geweest en hebben in de loop van de tijd terrassen aangelegd die vaak honderden meters omhoog voeren op steile berghellingen. We hebben lekker geluncht bij een restaurant (Jimmy's) vanwaar je van het uitzicht kon genieten. Wayan bestelt dan altijd een Club Sandwich, dat is voor hem de ultieme lunch, brood krijgt hij thuis niet, haha. Hij zat te smullen en wij ook.