Koffer aangekomen en dagje Sukawati en omstreken

Na het klokje rond geslapen te hebben, zijn we met Wayan op pad gegaan. Eerst naar de Budah to Budah zilverfabriek het een en ander gescoord (leuk dames dit keer veel armbandjes met leer gekocht). Daarna het een en ander geregeld voor ons Sponsor-project. Dat willen ze, het dorpshoofd en Wayan weer goed en groots aanpakken. Wij dachten het vandaag 'even te te regelen' maar dat gaat niet op. Alles en iedereen wordt weer opgetrommeld en dan gaan we het weer persoonlijk uitreiken en daarna zijn we uitgenodigd om bij Wayan thuis te eten. Dus in overleg gaat dat in onze laatste week gebeuren. We zijn daarna naar de Waterval bij Tegenungan gegaan. We schrokken wel een beetje hoe toeristisch deze plek in 2 jaar geworden is! Toen was er een parkeerplaats en stonden er wat vrouwen die hun kinderen naar voren schoven om je te vragen een waaier of iets kleins te kopen en was er een klein winkeltje met een paar stoeltjes waar je wat kon drinken. Nu waren er vanaf de parkeerplaats tot aan het winkeltje,  aan weerszijden allemaal kraampjes met allemaal dezelfde toeristische 'koopjes'. En het winkeltje is nu uitgebreid tot een soort warung. En ietsje verder was nu ook een vrij groot terras met een wat luxere warung. Daar had je wel een prachtig uitzicht. Maar in een paar jaar zie je het her en der wel veranderen. We hopen wel vurig dat Bali niet overspoeld gaat worden waardoor het zijn idyllische karakter verliest. Toen terug naar ons hotelletje en lekker even gezwommen. We hebben de 'Manus van alles' hier nog heel blij gemaakt met een voetbal shirt. We hebben heel veel voetbal shirts gekregen om hier uit te delen. Dat hij echt van alle markten thuis is heeft hij bewezen. Nadat hij het shirt gepast had, maatje L, wat onze meeste voetballers en dus gevers (in dit geval Michael van Lith), nou eenmaal dragen, ging hij meteen achter de naaimachine. Het shirt was in no time keurig een maatje of 2 kleiner gemaakt. Hij had ook wel zin in AJ zijn Gant-overhemd, echt in zijn favoriete kleuren. Dat het een XXXL was maakte hem niks uit, dat kon hij zo passend maken. Dat ging AJ toch iets te ver, flauw hè. Tja ze zijn niet allemaal bescheiden....vanavond hebben we het goed gemaakt met "Manus" want hij wist een erg goed restaurant waar je de beroemde Roasted duck kon eten met een geweldig uitzicht op de rijstvelden en een amazing zonsondergang. Voor 100.000 roepie regelde hij ons vervoer in een heel luxe auto. Nou het uitzicht was inderdaad geweldig, maar de zon hebben we niet onder zien gaan want die scheen al sinds 5 uur niet meer. En de eenden d we kregen hebben erg veel vlieguren gemaakt, haha erg weinig vlees, dus nog maar een sateetje besteld. Maar geen probleem hoor, we lachen erom. Net zoals ik vanmorgen aan hem vroeg de douche na te kijken, want we hadden koud water. Toen lachte hij hard en zei dat er een foutje gemaakt was bij het fixen en de rode knop koud water was en de blauwe heet. En inderdaad vandaag warm kunnen douchen.

Oh ja de koffer is gelukkig gevonden en keurig hier afgeleverd!