Naar Bali

Omdat AirAsia de vlucht naar Bali met maar liefst 3 uur vertraagd had, hadden we gisteren nog wat extra tijd voor Malang. 's Morgens lekker met andere Nederlanders bij het zwembadje gelegen en ons verwonderd over hoe moslimkindjes hier zwemmen, met een badmuts met soort lang schouderstuk eraan. Het zusje zwom gewoon in haar jurkje. Al gauw gooide het kind de badmuts af want ze vond het maar niks, kinderen blijven kinderen.....Na de koffers gepakt te hebben was er nog wat tijd om in Malang te kijken, we wilden wel naar het Tempo Doeloe museum. Maar ineens begon het te regenen en niet zo zuinig ook, het leek wel een stortdouche. AJ was kletsnat en ik stond gelukkig net toen het begon onder een afdakje. We hebben daar wel een half uur gewacht, bizar om te zien dat de ratten gewoon uit de putten de straat opgeslingerd werden doordat de enorme hoeveelheid water ze omhoog duwde.  Getver, we zagen er wel 3 lopen! Toen de regen ietsje minder werd stapten we een Bemo (heel klein taxibusje) in en vroegen ons naar het tempo Doeloe museum te brengen. Yes, Yes, dat kon, nadat we een  andere passagier thuisgebracht hebben, stopte hij bij een of ander oorlogsmuseum met allemaal tanks, nou daar had ik echt geen zin in dus hup een volgende Bemo in. Nadat we een aantal rondjes gereden hadden en we vroegen waar het museum nou was zeiden ze nee, het is dicht vandaag, het is zondag! Nou toen maar bij het hotel weer af laten zetten. Pffff. Zo gaat dat soms hier, ze spreken slecht Engels, ze willen niet graag zeggen dat ze iets niet weten en ze willen toch wel graag wat verdienen, al is het maar 70 cent. 

Om 16:00 uur werd het tijd om met de hoteltaxi naar het vliegveld van Soerabaya te gaan. Dat lijkt erg vroeg, maar je hebt de tijd hier hard nodig. Het duurt al meer dan een uur om stapvoets rijdend de stad uit te komen. Dat is wel iets vervelends aan Java, vinden wij. De steden zijn zo overbevolkt en de (meestal enige) toegangsweg is overvol met scooters en auto's. Je hebt erg lang nodig om van A naar B te komen en daarbij is het ook nog eens een erg groot eiland. Na 3 uur bereikten we Soerabaya en konden we inchecken. In het vliegtuig heb ik nog even een nieuwe Faceboek vriendin gemaakt : Mayang een leuk meisje van 20 die van Java komt maar op Bali Toerisme studeert. Ze wilde van alles weten over hoe wij vakantie vieren, wat we leuke trips vinden enz. Heel leuk dat ze zo geïnteresseerd was. Ze wil dolgraag met Westerse mensen in aanraking komen en veel van ze te weten komen. Al heel snel waren de 40 minuten om en landden we op Bali. 

Na een kort nachtje kwam onze gids/chauffeur Wayan ons halen en we zijn even met hem naar zijn huis gegaan. Daar werden we vrolijk door de 4 zonen begroet. Ze glunderden bij het krijgen van de Hollandse stroopwafels en drop.

We vroegen waar alle puppy's waren, die vorig jaar toen we er waren net geboren waren. Nou die zijn er dus niet meer, ze zijn allemaal doodgereden! Ze vergeten het hek dicht te doen en dan komen de honden op straat en dan komen ze dus zo onder de auto.  Ik in shock, maar daar doen ze heel luchtig over, honden nemen hier niet zo'n belangrijke plaats in als bij ons, ongelofelijk. 

We hebben ons schema voor de komende 2 weken doorgenomen en daarna bracht Wayan ons naar de haven va Sanur. We genoten weer van de aanblik van Bali, de rijstvelden, de werkplaatsjes, de tempels, de offertjes met wierookgeur, gewoon de hele sfeer, het voelt voor ons als thuiskomen. In de haven hebben we de boot naar Lembongan Island genomen, het eilandje aan de overkant van Sanur, op een half uurtje met de speedboot varen. Hier hebben we onze intrek genomen bij Amora's Hut, leuk en kleinschalig,  er zijn  maar 4 hutten, dus erg rustig, heerlijk!

Morgen gaan we het eilandje verder verkennen, want er wonen hier gewoon mensen en er is ook een school. AJ heeft hier al het eerst kind blij gemaakt met een zakje LEGO.  Nu lekker vroeg slapen want al dat gereis eist wel zijn tol...