Naar de Prambanan

Vanmorgen zijn we om 05:00 (!) uur opgestaan voor een tripje naar de Prambanan. Hier bij de receptie kun je dit tripje boeken, gewoon met de auto, of heen en terug met de fiets. Het is ca. 20 km en nou vinden wij hier fietsen altijd erg leuk, maar heen en terug werd ons een beetje te sportief, dus hebben we geregeld dat we heen met de auto gingen en terug op de fiets. Omdat we nog in het regenseizoen zitten, is het hier meestal in de ochtend droog en zonnig en daarna betrekt het en is het of bewolkt of je hebt wat regenbuien. Volgens de receptie is de beste tijd voor deze trip om om 05.30 uur te vertrekken zodat het nog lekker rustig is en dan is het als je terugfietst nog niet zo heet. Omdat ons (vooral mijn) bioritme toch door het tijdsverschil nog helemaal van streek is, leek het ons ook een goed idee. Dus daar stond om 05:30 uur een strakke gespierde jongen, type sportleraar, in fietstenue, armen en benen helemaal glimmend van de olie ons op te wachten. In zijn auto 3 fietsen opgeladen en we konden gaan. Toen we om 06:00 uur bij de Prambanan aankwamen, was het hek nog maar net open en we waren de eersten! Maar omdat de dame die het kaartje af moet scheuren er nog niet was, mochten we nog niet naar binnen, haha. Dat is typisch Indonesisch, het moet gaan zoals het hoort en daar wijken we niet vanaf. Maar we kregen netjes koffie aangeboden en ja hoor daar kwam ze aan. Het Prambanan tempel complex was geweldig. Prambanan betekent veel priesters. Er zijn 3 hoofdtempels, de grootste is 47 meter hoog. Het is dan ook de grootste Hindoetempel van Indonesië. Je kan elke tempel beklimmen en de mooie uitgehouwen reliëfs op de plateau's bekijken. Je ziet hele verhalen afgebeeld, maar ook het verhaal van het apenleger. In elke tempel wacht je dan in de toren een soort van kamer met een van de Hindoebeelden. Het was prachtig en de sfeer was zo bijzonder. Doordat het zo vroeg was, scheen de zon nog niet volop en was het een beetje schemerig. Wij liepen daar dus gewoon met zijn tweeën, dat gaf zo'n onwerkelijk sfeertje, alsof het complex alleen voor ons open was! Na een kwartiertje kwamen de bewakers hun post innemen, maar we hebben maar 1 andere toerist gezien. AJ kon dus prachtige foto's maken. 

Toen terug naar onze 'sportleraar' die even een rondje gejogd had en onze fietsen al klaar had staan. Ik heb hem meteen gezegd dat we t wel een beetje rustig aan wilden doen want ook hij dacht dat alle Nederlanders overal op de fiets naartoe gaan en dus zeer goed kunnen fietsen. Het ging prima en het was erg leuk. Na een half uur meteen maar even een stop om nog wat te eten. Daar zit je dan om 09:00 uur al aan de rijst met kip (of meer een kuiken), maar het was weer lekker. We kwamen langs en door allerlei dorpjes (kampongs) waar het leven van alledag zijn gang gaat. Leuk om te zien is dat er overal kleine winkeltjes en werkplaatsjes zijn waar ze aan het werk zijn. Mensen zijn vaak heel inventief om geld te verdienen. Ook zie je hier vaak dat opa en oma en soms een paar vrouwen thuis zijn met de kinderen en dat de ouders buitenshuis aan het werk zijn. Ook hier kwamen we door een paar rijstvelden. Hier zie je alleen in het regenseizoen rijst verbouwd worden, want daarna is het hier te droog en verbouwen ze tabak en pinda's. Dus als je hier in de zomer komt ziet het landschap er op veel plekken heel anders uit. Het werd inmiddels al behoorlijk warm en gelukkig was het nog maar een klein stukje. Je moet goed uitkijken want je fietst gewoon op de autoweg, waar de scooters je links en rechts voorbij scheuren en er geen gescheiden rijbanen zijn. O ja en dan moet je ook nog links rijden... Maar we hebben het gehaald en hebben lekker verder de hele middag bij het zwembad uitgerust.